Kościół pw. Wszystkich Świętych w Siemoni

Pierwsze zapisane wiadomości dotyczące kościoła pochodzą z roku 1223. Świątynia powstała staraniem piastowskich książąt śląskich. W dwa lata później kościół już jako parafialny został erygowany przez biskupa krakowskiego Iwo Szawłowicza Odrowąża. Przywileje siemońskiemu kościołowi zatwierdził książę opolski Kazimierz XIII.

Co ciekawe Parafia w Siemoni (do której kościół należał) utworzona została w 1225 roku i należała wówczas do dekanatu sławkowskiego, od początku XIV w. do bytomskiego (przez pewien czas w połowie XIV wieku istniał samodzielny dekanat siemoński), zaś od 1589 do siewierskiego. Po jego likwidacji weszła w skład dekanatu będzińskiego, do którego należała do zakończenia pierwszej wojny światowej. Następnie do dekanatu sączowskiego i wojkowickiego, a obecnie znów pozostaje w składzie XII Dekanatu św. Jakuba Ap. w Sączowie.

Pierwszy, drewniany kościół z 1223 r. spłonął prawdopodobnie podczas najazdu tatarskiego w 1241 roku. Na jego miejscu postawiono kościół murowany, a obecny budynek kościoła pochodzi z roku 1881. Jest to kościół trójnawowy, z jedną wieżą i wieżyczką sygnaturki w stylu neoromańskim. Obok kościoła znajduje się bardzo stary, liczący 700 lat cmentarz. Dużej klasy zabytkami są niektóre elementy wyposażenia kościoła: barokowy krucyfiks z XVIII wieku, szafa zakrystialna z przełomu XVII i XVIII wieku, bogato zdobione naczynia liturgiczne. Świątynię można zwiedzać przed nabożeństwami oraz po ich zakończeniu, a także po mszach świętych, odprawianych w kościele.

Z parafią tą związane jest nazwisko Ojca Serafina Wojciecha Szulca, bernardyna, uczestnika Powstania Styczniowego, Był on kapelanem w obozie powstańczym w Ojcowie, którego dowódcą był Apolinary Kurowski, a następnie kapelanem w oddziale Teodora Cieszkowskiego.

Współrzędne geograficzne: 50° 25' 13" N; 19° 03' 13" E